Een moeilijke start....

Deze jongeman hierboven is onze Floyd. Ziet er uit als een mooie gezonde pup toch? Dat was hij hier ook, maar de start van zijn Labrador leven was niet gemakkelijk…..

Allergie?

Onze Labrador Floyd is geboren op 17 juli 2015. Hij heeft 2 zusjes. In het begin was er niets met hem aan de hand. Maar na een paar weken kreeg hij een soort uitslag rondom zijn bek en ogen.

Puppy strangles bij onze Labrador pup

Dat is natuurlijk even schrikken! Hoewel we nog niet het idee hadden dat er iets ernstigs aan de hand kon zijn. Hij liep veel te snuffelen tussen allerlei planten in de tuin van de fokker. Wij hadden dus het idee dat het een allergie of zoiets zou zijn. Het werd alleen elke dag iets erger en hij kreeg ook verdikkingen in zijn hals.

De dierenarts

En dus op weg naar de dierenarts. Echter, de dierenarts wist er eigenlijk ook geen raad mee. Hij had dit nog niet eerder gezien en had dus ook geen idee of voorstel voor een behandeling. Het gekke en wellicht tegenstrijdige was wel dat Floyd zelf geen last leek te hebben van de ‘aandoening’. Hij was niet aan het krabben, at goed en speelde veel met zijn zusjes. Maar ja, er moest wel iets gebeuren, want de situatie verbeterde niet…..

Puppy strangles Labrador pup

Puppy strangles

Tijdens een zoektocht op internet stuitten we op een zeldzame ziekte bij pups: Puppy strangles, ook wel juvenile cellulitis genaamd. Een ziekte die zonder behandeling dodelijk kan zijn. Het is een aantasting van het immuunsysteem door een onbekende oorzaak. het leidt tot ontstekingen van de huid. Veel informatie hebben wij hier gevonden:  Juvenile Cellulitis

Prednison

De behandeling die het beste aanslaat bij deze ziekte is een behandeling met Prednison. Anti-biotica helpt meestal niet. Het behandelplan met Prednison vind je hier: Behandeling Prednison. Uiteraard wordt dit niet zomaar gedaan. Jonge honden die in de groei zijn mogen normaal gesproken geen Prednison toegediend krijgen. Dit kan namelijk belemmerend werken op de groei en ontwikkeling van gewrichten en organen. Maar het is eigenlijk net als bij chemotherapie dat wordt toegediend bij mensen met kanker. Het valt de kankerlocatie aan, maar heeft ook effect op andere delen van het lichaam.

Beter!

Floyd werd na de behandeling met Prednison al snel weer beter. Tijdens de behandeling mocht hij niet ingeënt worden, dus moest hij wel wat langer bij de fokker blijven. Floyd kwam uiteindelijk bij ons toen hij 13 weken oud was. Je kunt alleen rondom zijn ogen nog zien dat zijn huid beschadigd is geweest. Het gaat nu heel goed met hem. Het is een prachtige, lieve Labrador. Maar daarover meer in de andere blogs.

Lees en leer alles over Labradors

Jouw Labrador opvoeden tot een gehoorzame, lieve hond

2 gedachten over “Een moeilijke start….”

  1. Richard Rokx

    Goedemiddag,

    Wat ‘fijn’ om te lezen dat er iemand is met een vergelijkbaar verhaal als het onze. Wij zouden onze labradorpup ophalen afgelopen vrijdag, maar bij hem is ook juveniele cellulitis vastgesteld. We staan nu voor een hele belangrijke beslissing. Nemen we de pup na genezing mee naar huis of gaan we op zoek naar een andere pup? Hij wordt behandeld nu en is 9,5 week. Onze vraag is nu hoe het met Floyd gaat? Is hij volledig genezen en is de ziekte niet (in een andere vorm/huidaandoening) teruggekeerd?

    Mvg,
    Richard

    1. labradortips

      Hallo Richard,

      Dank voor je bericht!

      Vervelend dat jullie pup hiermee te maken krijgt!

      Met onze Floyd gaat het heel goed. Hij is nu bijna 5 jaar en hij heeft geen klachten overgehouden aan zijn ziekte. Hij kreeg na de eerste ‘aanval’ als pup na 2 weken weer wat bulten in zijn hals, waardoor hij dus een 2e prednisonkuur kreeg. Daarna is het niet meer teruggekomen.

      Het enige overblijfsel van de ziekte is dat hij iets minder haartjes rondom zijn ogen heeft, maar dat is minimaal.

      In hoeverre de ziekte en de Prednisonkuren effect hebben op latere leeftijd is niet in te schatten. Het kan zijn dat er effecten optreden waar nu geen zicht op is. Er is echter momenteel geen aanleiding om dat te veronderstellen. Het is een mooi volgroeide, zeer energieke, vriendelijke Labrador, zoals de meesten dat zijn.

      Als jullie pup goed behandeld wordt door een dierenarts is er dus geen reden om aan te nemen dat de pup ‘restschade’ overhoudt aan de ziekte. De kans is uiteraard wel iets groter dan bij een gezonde pup. Wellicht goed om hierover afspraken te maken met de fokker v.w.b. toekomstige medische kosten.

      Sterkte met jullie keuze! Mocht je nog vragen hebben: laat het gerust weten.

Reacties zijn gesloten.